رمان فقط یک شوخی بود قسمت پنجم

قسمت پنجم رمان

 -خب تو میگی من چکار کنم؟

شونه ای بالا انداخت و گفت: بی خیالش شو!
شیطونه میگه بزنم ....لااله الا الله. اصلا آدم نیست .شما به حرفهاش توجه نکنید.

-فرهود تو آدمی اصلا؟
تو رو خدا می بینیش؟ حالا این خنده مضحک یعنی چی؟
-نیشت رو ببند!
با همون خنده مضحکش گفت: خب ، شاید واقعا از تو خوشش نمیاد. اصلا شاید قسمت هم نیستید.
لجوجانه گفتم: هستیم، مشکلی داری بگو حلش کنم.

مثلا دلقک باز خندید و گفت: خب ! حداقل نشون بده برات مهم نیست، دخترا وقتی ببین کسی زیاد برای بدست آوردنشون تلاش کنه و خیلی نو دست و پاشون باشه فکر می کنن خبریه و با خودشون میگن چرا این؟ بهتر از اینم گیرمون میاد. حالا تو نشون بده فقط یه خواستگار بودی و بس. اگه همه اش ناز بوده که یه حرکتی می کنه؛ در غیر اینصورت میگم کلا قیدش رو بزن.
باز گفت قیدش رو بزن. نه تو رو خدا جلوم رو نگیر بذار بزنم فکش رو پایین بیارم تا دیگه زر اضافی نزنه.
حالا این دفعه خاطرت واسه ام عزیزه کوتاه میام وچیزی به این بچه نمیگم اما دفعه بعد خواهشا جلوم رو نگیر.

وقتی دید چیزی نمیگم گفت: می خوای بگم ستاره زیر زبونش رو بکشه.
ستاره دختر عموی فرهوده، البته نسبت مهمش اینه که زن فرهوده . معمولا خیلی زود با همه دخترخاله میشه درست مثل شوهرش.

با شک گفتم: چجوری مثلا؟

-تو کاریت نباشه، فقط یه زنگ بزن حاج خانم امشب ما رو برای شام دعوت کنه، بهت قول میدم ستاره همه چی رو درست کنه.

با اینکه چشمم آب نمی خورد و می ترسیدم بدتر همه چی رو خراب کنم اما خب دیدم چاره ای ندارم .پس قبول کردم.

-کارد بخوره تو اون شیکمت حالا حتما باید شام رو خونمون تلپ شی؟
-بالاخره هر کاری خرج داره.چی شد؟
-باشه، حالا گمشو برو بذار منم به مامان زنگ بزنم.
دم در مغازه دوباره برگشت و گفت: یادت نره به حاج خانوم بگی که به ستاره زنگ بزنه دعوتمون کنه و گرنه میدونی که ما بدون دعوت جایی نمیریم.

آره جون خودش بدون دعوت جایی نمیرن.

فعلا که منِ بدبخت مجبورم هر کاری میگه بکنم بلکه مشکلم بدستشون حل شه.البته باز من چشم آب نمی خوره اینا بتون حلش کنن.
تا ظهر همینجور الکی تو مغازه نشسته بودم مگس می پروندم. جز دو تا مشتری که یکیشون یه موس خرید و دومی یه نرم افزار آفیس کلا تا ظهر بیکار نشسته بودم و به این عشق بی منطقی که نسبت به این دخترخاله ام داشتم فکر می کردم.
حالا تو چرا غصه می خوری؟ نمی خواد واسه من ادا بیایی ...من از دلسوزی خوشم نمیاد. از همین حالا گفته باشم بخوای ترحم و این جور چیزا رو برای من بیایی عمرا بقیه اش رو تعریف کنم، حالا دیگه خود دانی.